ΕΙΔΗΣΕΙΣ,ΔΕΗ,ΟΡΥΧΕΙΑ

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΔΑΜΙΔΗ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΤΟΛ/ΔΑΣ

Αδαμίδης Γιώργος
Πρόεδρος Σπάρτακου


ΩΡΕΣ ΕΥΘΥΝΗΣ, ΩΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ, ΩΡΕΣ ΑΓΩΝΑ


Ομιλία στη συγκέντρωση της Κεντρικής Πλατείας Πτολεμαΐδας στις 7-5-2010


Εργαζόμενες και εργαζόμενοι της Πτολεμαΐδας. άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι και νέες, συναδέλφισσες και συνάδελφοι


Ζούμε τις τελευταίες ημέρες, στιγμές πρωτοφανείς για το εργατικό κίνημα. Η χώρα μας και ο λαός μας ακούμπησε πια στο χείλος του γκρεμού και ατενίζει με αίσθημα απογοήτευσης και αγανάκτησης το οικονομικό βάραθρο.

ØΒλέπουμε αγώνες δεκαετιών του εργατικού κινήματος να διαγράφονται μεμιάς από τις σελίδες της ιστορίας του τόπου μας

ØΖούμε την τραγική πραγματικότητα που θέλει το σύνολο των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων, που οι εργαζόμενοι κέρδισαν με πολύχρονες θυσίες και πολλές φορές με αίμα, να εξανεμίζονται.

ØΣτεκόμαστε εμβρόντητοι μπροστά στη αγριότητα και την ωμότητα του παγκόσμιου οικονομικού κατεστημένου.

ØΠαρατηρούμε έκπληκτοι την αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος να αντιδράσει στοιχειωδώς.


Ψάχνουμε να βρούμε λόγια για να περιγράψουμε την κατάσταση και λόγια δεν βρίσκουμε.


Προσπαθούμε να δώσουμε κουράγιο και δύναμη στους συναδέλφους μας και στέρεψε η σκέψη μας.


Αναζητούμε μια διέξοδο σε όλα αυτά και φως δεν φαίνεται.

Είναι τέτοια η σφοδρότητα της επίθεσης που δέχονται τα εργασιακά μας και τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, που ξεπεράσανε και τις πιο ακραίες αντοχές μας.


Είναι τέτοια η βαναυσότητα των μέτρων, που σοκάρουν ακόμη και όλους όσους, σφυρηλάτησαν χαρακτήρα στις επάλξεις των αγώνων.


Η νέα κατάσταση έτσι πως πάει να διαμορφωθεί δεν μας γυρνάει στον Μεσαίωνα, αλλά πολύ πιο πίσω.


Μας πηγαίνει στα χρόνια της βαρβαρότητας, της εξαθλίωσης, της αναξιοπρέπειας, της οικονομικής κατάπτωσης.


Ποιός φταίει για όλα αυτά ???


Γιατί κάποιος πρέπει να φταίει για το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε.


Όλοι γνωρίζουμε καλά το μέγεθος του πλούτου που ενδημεί στην πατρίδα μας.


Τον βλέπουμε γύρω μας, στις βίλες, στα σκάφη, στις λιμουζίνες, στις πισίνες, στο είδος της ζωής που διάγουν κάποιοι από τους συμπολίτες μας.


Ποιοι είναι όλοι αυτοί ???

Είναι εργαζόμενοι μισθοσυντήρητοι και μεροκαματιάρηδες ???


Είναι συνταξιούχοι ???

Όχι συνάδελφοι δεν είναι. Σίγουρα, δεν είναι αυτοί.


Το ξέρουμε όλοι καλά πως οι άνθρωποι του μόχθου και οι απόμαχοι της ζωής, δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν τέτοια προνόμια.


Και αν τα τελευταία χρόνια κατορθώσαμε να βελτιώσουμε ελάχιστα το βιοτικό μας επίπεδο, αυτό έγινε μέσα από τους αγώνες που δώσαμε, μέσα από την θέληση που ατσαλώσαμε, μέσα από την αλληλεγγύη που δείξαμε μεταξύ μας, μέσα από την ταξική μας συνείδηση.


Ολόκληρες γενιές συναδέλφων μας, περάσανε χωρίς να δρέψουν καρπούς από τον μόχθο τους. Και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να γίνουμε συμμέτοχοι της προόδου και της ανάπτυξης που ΕΜΕΙΣ οικοδομήσαμε, αυτοί μας δείχνουν, προκλητικά και απροκάλυπτα, το δρόμο εξαχρείωσης.


Ποιοι ???
Αυτοί που έφυγαν αφήνοντας στην τρικυμία, μεσοπέλαγα, ένα καράβι που το τσάκισαν στα βράχια.


Και ποιοι άλλοι ???
Αυτοί που ήρθαν στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ισότητας να διορθώσουν τις αδικίες.


Και τι έγινε τελικά ???
O πέλεκυς έπεσε μόνο επί δικαίων.


Μειώσεις αντί αυξήσεων μισθών και συντάξεων, ασφαλιστικές ρυθμίσεις που εξασφαλίζουν σύνταξη μετά θάνατον. Όπως πάντα φόρτωσαν όλα τα βάρη στα εύκολα θύματα. Τα εξιλαστήρια θύματα που φροντίζουν να δημιουργούν και να συντηρούν τα σύγχρονα αδηφάγα λιοντάρια της οικονομικοκοινωνικής σκηνής.


Την κρίση δυστυχώς θα πληρώσουν αυτοί που ΔΕΝ μπορούν να κλέψουν, αυτοί που ΔΕΝ μπορούν να κρύψουν, αυτοί που ΔΕΝ έχουν να βγάλουν χρήμα στο εξωτερικό, αυτοί που πληρώνουν τους φόρους τους, αυτοί που εργάζονται σκληρά, αυτοί που έχουν ακόμα συνείδηση και πράττουν το γράμμα του νόμου και των κανονισμών.


Το φορολογικό μας σύστημα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της πλουτοκρατίας, καταδυναστεύει τις αδύναμες κοινωνικές τάξεις.


Η αδικία των έμμεσων φόρων τσακίζει την αγοραστική δύναμη των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων.


Το ποσοστό τους σε σχέση με τους άμεσους φόρους αντί να απομειώνεται συνεχώς αυξάνεται.


Η διανομή του πλούτου ακολουθεί κατά γράμμα τις επιταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

Το παιχνίδι είναι και καλά μελετημένο και καλά στημένο. Στις πλάτες μας, στις πλάτες του απλού κόσμου, των εργαζόμενων, των ανέργων, των ανθρώπων του μόχθου.


Ο εργαζόμενος λαός θα πληρώσει την καλοπέραση και τα παιχνίδια των κεφαλαιοκρατών.


Οι Έλληνες του κόπου και του μόχθου θα νιώσουν την εθνική παρακμή.


Το ασφαλιστικό μας σύστημα όχι απλά ξεθεμελιώνεται αλλά ξεριζώνεται λυσσαλέα και αδυσώπητα. Η δικιά μας ζωή και η ζωή των παιδιών μας θα χειροτερέψει δραματικά.


Ο λόγος μας δεν έχει αξία. Η προσφορά μας δεν αναγνωρίζεται. Η δύναμή μας δεν μετράει. Η έννοια της δημοκρατίας και των θεσμών φαίνεται να κλονίζονται μαζί με κοινωνικό στερέωμα. Άλλοι αποφασίζουν για μας.


Και οι πολιτικοί που ψηφίσαμε τι κάνουν ???

Όλοι αυτοί στους οποίους εμπιστευθήκαμε την αντιπροσώπευσή μας, τι λένε ???


Ξεκίνησαν πριν από μερικά χρόνια με το ¨σεμνά και ταπεινά¨ για να καταλήξουν στο ¨ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό¨.


Ακολούθησαν αυτοί που μας έλεγαν πως λεφτά υπάρχουν και γύρισαν από τις Βρυξέλλες με την ουρά στα σκέλια. Ούτε μια μάχη, ούτε μια ουσιαστική αντίδραση, ούτε μια αντίσταση δεν έχουν να επιδείξουν.


Κατώτεροι των περιστάσεων; έρμαια του ολοκληρωτικού καπιταλισμού και της παντοδυναμίας των αγορών; Ότι κι αν είναι, δεσμεύουν το μέλλον μας, σκορπίζουν τις ελπίδες μας και βαφτίζουν τις αδυναμίες τους εθνική μοίρα.


Αυτό που απομένει να πράξουμε συναδέλφισες και συνάδελφοι, είναι αυτό που γνωρίζαμε πάντα να κάνουμε καλά.


Να σταθούμε στις επάλξεις του αγώνα και να δώσουμε την μάχη της αντίδρασης, της αντίστασης και της αντίθεσης.


Τα μέτρα που λαμβάνουν θα περάσουν μόνο αν τα αποδεχτούμε. Τα ψέματα που μας λένε θα γίνουν αλήθειες μόνο αν τα πιστέψουμε. Η δύναμή μας ας γίνει ο φόβος τους. Το πάθος μας και η πίστη στα δίκια μας ας τους τρομάξουν. Η μαζικότητά μας ας τους λυγίσει. Μπορούμε να το κάνουμε.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Η μεγαλύτερη μεταπολιτευτική διαδήλωση των εργαζομένων ενάντια στα αντεργατικά μετρά σημαδεύτηκε από τυφλή και προβοκατόρικη βία που οδήγησε στο θάνατο τριών νέων ανθρώπων.

Οι δράστες αυτής της δολοφονικής επίθεσης σε καμία περίπτωση δεν έχουν σχέση με τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους που διαδηλώνουν δυναμικά και ειρηνικά για τα δίκαια αιτήματα τους.

Καταδικάζουμε τους εμπρηστές της τυφλής βίας και των βανδαλισμών που εκ των πραγμάτων υπονομεύουν και συκοφαντούν τους αγώνες των εργαζομένων.

Εκφράζουμε την βαθύτατη λύπη και τα συλλυπητήριά μας προς τις οικογένειες των αθώων θυμάτων της τυφλής, άνανδρης, βίας.



Συναδέλφισες και συνάδελφοι

Οι μέρες που διανύουμε είναι πονηρές.

Το σύστημα εξουσίας που παίρνει αυτές τις ακραίες και αντιλαϊκές αποφάσεις, είναι γνωστό σε όλους μας ότι είναι απόλυτα διαπλεκόμενο με τα κεντρικά Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε).


Ένα άγριο παιχνίδι άρχισε να παίζεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα, με αφορμή τον αδόκητο θάνατο τριών εργαζομένων, στις διαδηλώσεις της περασμένης Τετάρτης.


Στόχο έχει να κάμψει το ηθικό του λαού μας, κινδυνολογώντας για τις αντοχές και τις ανοχές του πολιτεύματός μας.


Έχουμε χρέος όλοι μας να προασπίσουμε την δημοκρατία και ταυτόχρονα τους αγώνες μας.


Όλα όσα θα κάνουμε με σκοπό την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων, πρέπει να γίνουν μέσα στα πλαίσια της δημοκρατικής και συνταγματικής νομιμότητας.


Κάθε άλλη άποψη ή σκέψη εκτός από επικίνδυνη και επισφαλής για τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού είναι και αντίθετα με τις αρχές του.




ΕΙΝΑΙ ΩΡΕΣ ΕΥΘΥΝΗΣ,

ΕΙΝΑΙ ΩΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ,

ΕΙΝΑΙ ΩΡΕΣ ΑΓΩΝΑ



Ευχαριστώ για την προσοχή σας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου